Go with the flow
Zo, ik heb weer even tijd gevonden om iets te schrijven. Olivia zit weer gezellig in de draagzak te slapen, nadat ze na 17 minuten in de box wakker werd. Ja, ze laat zich nog niet zo makkelijk weg leggen. Wilt het liefst de hele dag op schoot slapen. En dat doen we zo nu en dan ook. Netflix aan en hupsakee, Olivia in de zevende hemel en ik eigenlijk ook. Want zo samen knuffelen, hoe lang blijft dat? Ik hoop heel lang.
Desalniettemin is het natuurlijk ook hartstikke fijn als je wel een keer je handen vrij hebt en even iets kan doen bijvoorbeeld ;-). Doen zit nogal zeer sterk in onze cultuur verweven, dus het is best gek als je opeens een andere lifestyle krijgt. Gelukkig ben ik er nu al steeds meer aan gewend geraakt en is het heerlijk om gewoon in het ritme van je baby te leven dan andersom, want dat lukt toch niet 🙂
Wat ook gek is, is dat met zes weken je kind al uit zijn of haar eerste kleertjes is uitgegroeid. Het afscheid nemen van die aller eerste weken is dan al begonnen en dan zit je nog maar op zes weken. Dat is nog geeneens zo lang. Zo snel gaan alle ontwikkelingen. Ben je eerst nog twee weken krampjes aan het verhelpen, is dat een week later niet meer nodig. Maf he? Ik sprak er ook met een vriendin over. Dat we die eerste weken graag nog een keer overdoen, maar dan met deze ervaring op zak en het liefst zonder (extreme) vermoeidheid. Maar helaas, die weken komen niet meer terug. Zaak is dus om echt in het moment te leven. Elke dag, elk uur, elke minuut, zodat je niks mist 🙂
Fijn dat een kind ons dat ook leert om gewoon go with the flow te gaan. Af en toe nog verrekte lastig. Zo krijg je net bezoek als je baby overstuur is bijvoorbeeld. Het liefst wil je dat natuurlijk niet, maar wie ben jij om te bepalen hoe het wel ‘hoort’ te gaan? Een baby ontregeld alles. Je bent op je kwetsbaarst en je voelt je über menselijk met alle gevoelens van dien. De schone schijn ophouden? Forget it. Ouderschap is the real deal, tenminste als je dat het laat zijn. En het scheelt een hoop als je dat doet, want niets is onder controle. Elke dag is anders en er valt niet zo veel te plannen.
Als je je eraan overgeeft voelt elke dag als een nieuw avontuur, elk moment voor een lekker kopje koffie als een traktatie, en elke dag op stap als een mini-vakantie.
Dankje Olivia, dat je me zo laat genieten van alle kleine dingen.
Kusje op je mooie bolletje.
Amarja
juni 6th, 2017
Fijne blog meidje.