Jeeh! Ik ga het heugelijke nieuws nou eindelijk eens vertellen op het wereldwijde web. Spannend!

(tromgeroffel..) Wat zou het zijn? Wat zou het zijn?
Kun jij het al raden aan de hand van de foto? Ja? Petje af! Jij kan goed lezen 😉 And it’s true! Mijn vriend en ik verwachten een kind!

Ik ben al een tijdje zwanger. Aanstaande woensdag belanden we in de zeventiende zwangerschapsweek en over drie weken zijn we al op de helft! Zo cliché om te zeggen dat het snel gaat en ik weet ook niet 100 % zeker of dat zo is, maar zo lijkt het in ieder geval wel.

De eerste drie maanden vond ik echter zooo langzaam gaan. Ik vind het niks om geheimpjes te bewaren en ik ben ook heel slecht in liegen. Daarom heb ik in die tijd afspraakjes met vriendinnen zoveel mogelijk vermeden en opzich ging me dat wel makkelijk af, want iedereen is tegenwoordig druk 😉

Op de schrijfcursus die ik nu volg, kende ik niemand, dus daar kon ik wel gewoon zwanger zijn zonder iets te verbergen. Je kan het natuurlijk ook wel in het begin meteen tegen iedereen zeggen. Dat deden we grotendeels ook bij mijn vorige zwangerschap. In die tijd was ik ook zo blij en enthousiast dat ik aan de vrienden en familie die ik in die periode tegenkwam het nieuws meteen vertelde.

Bij de eerste echo, bleek toen, dat mijn vermoeden helaas klopte en het niet goed ging met de baby. Er was geen hartfunctie (meer) en ik zou een miskraam krijgen. Enorm verdrietig waren we en dan is het pijnlijk om er telkens weer over te beginnen als je telkens moet vechten tegen je tranen. Deze keer hebben we daarom gewacht met vertellen tot en met de 10 weken echo. En wonder boven wonder gaat nu alles goed! En durf ik het nu ook wel eindelijk eens op mijn blog te vermelden 🙂

Ons meisje is nu dus al bijna 17 weekjes bij ons (ja we krijgen een meisje 😀 ). En ik kan niet wachten om haar in levende lijve te zien. Ik ben zo benieuwd naar wie ze is, wat voor karakter ze heeft, wat ze leuk en niet leuk vind, en hoe ze zal zijn. En natuurlijk het knuffelen, vasthouden, haar haartjes kammen, in badje doen, pyjamaatje aantrekken, tandjes poetsen, luiers verschonen, naar haar kijken als ze slaapt, haar de hele dag door vasthouden, kijken naar haar vader die haar vasthoudt, en iedereen die haar lief vindt, ja het lijkt me allemaal zo fijn!

Behalve die slapeloze nachten dan, haha. Ik ben nogal een slaapmens, en voel het vaak heel goed als ik te kort of niet goed geslapen heb. Ik ben dan net een zombie. Of in ieder geval zo voel ik me dan. Zoiets is straks echter onvermijdelijk dus ik heb de inner zombie alvast in mezelf omarmd 🙂 Woaaah!

Oh en weetje wat ook heel leuk is? Ik ben tegelijk zwanger met mijn zus! Zij is twee weken verder dan ik, en zij krijgen net als wij, ook een meisje! Ook mijn vriendin Lotte, waarmee ik naar Shanghai ben geweest is zwanger. Net als veel andere fijne mensen in mijn omgeving. Het lijkt wel alsof er iets in de lucht hing in juli 😉

Ik ben blij dat ik het nu eindelijk gedeeld heb op mijn blog. Mochten jullie iets willen weten of vragen, let me know!