Zoals je misschien wel gemerkt had, was het een beetje stil op Ongevera.nl. Dat kwam omdat ik samen met mijn vriend op reis was in…jawel, Costa Rica! Drie weken lang verbleven we in dit rijke land. Beginnend en eindigend in San José, maar met een dikke ervaring rijker. Het was een bijzondere reis, waar ik veel moois heb gezien en waar ik spannende dingen heb gedaan zoals wandelen in de jungle. Bij dag en nachtlicht.

Ik heb spinnen gezien, zo groot als een mensenhand. Ik heb apen gezien met hoofden, waarvan ik dacht; waar ken ik jou nou van? Ik heb in transferbootjes gezeten, waarin ik bad dat mijn koffer niet in het water zou vallen, om vervolgens in flarden te worden verscheurd door American crocodiles, waarvan iedereen dan weer foto’s van zou maken. Ik ben helemaal, zo ver als het kon, naar de top van een vulkaan gelopen, om vervolgens na vijf minuten weer naar beneden te gaan, omdat de gids zelf vreesde voor een uitbarsting. Ik heb ontbeten in een ruimte zonder muren. Ik heb gezwommen in ondergoed, omdat ik mijn badkleding had laten liggen in de kast van een vorig hotel dat geeneens een zwembad had, laat staan een strand in de buurt. Ik heb panisch in struiken en bosjes getuurd, om te checken of ik toch nog ergens die vermeende Boa Constructor of de Lanspuntslang zou zien, voordat het beestje mij zou verrassen. Kijkend met mijn verrekijker beweerde ik zelfs dat ik er één zag hangend in een boom, aan de onderkant van een flinke tak. Niet wetende of een slang dat überhaupt voor elkaar zou kunnen krijgen. Ik heb een half uur tot drie kwartier geprobeerd de beste foto te maken van meerdere kolibries bij elkaar. Ik ben een nachtlang niet naar de open wc geweest in ons hutje, omdat onze lieve gids die avond een foto liet zien van een boa die zijn huisje was binnengeslopen en doodleuk zei dat ze soms ook in de lodges zitten. Ik ben tijdens de kortste en saaiste jungletocht van de vakantie, lekgestoken door 100 muggen, omdat ik weer zonodig een leuke  jungle-outfit aanwilde met zwarte legging. Niet wetende dat zwart de lievelingskleur is van muggen (lees ik zojuist in de Vara-gids). Ik heb, toen ik weer heerlijk in mijn eigen bedje in het natuurloze Nederland lag, mezelf gerustgesteld dat er echt geen vogelspin in mijn tas was gekropen die gezellig was meegereisd naar Amsterdam, om vervolgens in mijn wasmand te belanden tussen mijn vieze kleren. En dat ‘ie er dan ’s avonds uit kruipt en over het bed naar mijn hoofd loopt.

Nou, dat heb ik dus allemaal gedaan;-)

Binnenkort meer over Costa Rica. Stay tuned.