We zijn 24 huizen verder. We hebben koffie gedronken in plaatsen waar we normaal gesproken nooit komen. We zijn getuige geweest van de manier van leven in 24 verschillende huishoudens. Kortom, tijd voor een nieuw verhuisblogje!

Verhuizen zit er trouwens nog niet in hoor, want we moeten maar eerst een leuk huis vinden. En daar zijn we nog volop mee bezig. We zijn dus in totaal in 24 huizen geweest in 10 verschillende plaatsen! Tien! Bizar niet? We zijn in Krommenie, Gouda, Castricum, Muiden, Laren, Zaandam, Nederhorst den Berg, Huizen, Loenersloot en Westzaan geweest. Ik kan bijna over elke plaats een blogartikel schrijven, maar dat zou ik je besparen.

Waarom we zoveel plaatsen aandoen is eigenlijk simpel; we weten nog niet zo goed waar we willen wonen en mijn vriendje kan niet zo goed knopen doorhakken. Daarom lekker veel kijken, totdat we eruit zijn. Maar pff, vanaf nu laat ik het wel even bezinken. Vrijdag hebben we er nog één en dan maken we de balans op en gaan er koppen rollen.

Van die vierentwintig huizen vielen er in ieder geval drie in de smaak.
Één daarvan was in Zaandam. Het was een huis aan een prachtige kade, waar dagelijks bootjes langs varen. In de woonkamer had je van die openslaande deuren naar de tuin. Vind ik erg mooi. De keuken had een mooi zwart, witte tegelvloer, en zag er heel authentiek uit, de badkamer had naast een aparte douche ook een bad en toilet, je wordt er wakker met uitzicht op de kade. Ja, dit huis was wel een pareltje. Het enige niet geheel onbelangrijke dingetje was de fundering. Die was niet zo stevig en moest opnieuw gezet worden. Wat pak en beet minstens 50.000 kost. Toink! En dan moet je maar mazzel hebben dat het niet meer wordt. En dat de buren ook met je mee willen doen, want anders heeft het niet veel zin. En dat de houten vloer die er in lag ook weer terug op zijn plek kan, zodat je geen nieuwe vloer hoeft te kopen. Afijn, dat werd dus een megaduur grapje, waar we zelf toch niet echt heel hard om konden lachen. Bye bye beautiful house.

Het tweede huis wat in de smaak viel was in Laren. Bij Laren dacht ik aan mooie bossen, veel natuur, een groene omgeving en prachtige huizen in mooie schattige straatjes. Dat klopt helemaal. Dat vind je in Laren. Maar wat ik even vergeten was, waren de inwoners van dit prachtige plaatsje. Haha heus niet iedereen natuurlijk, ik wil niet generaliseren, maar onze eigen persoonlijke ervaring in de lunchtent waar we iets gegeten hebben, zei genoeg. Men, wat werden we nagestaard als twee vreemde eenden in de bijt! Een roodharige krullenbol in een donkergroene broek is natuurlijk ook niet iets wat je elke dag in Laren ziet. Zijn ze niet gewend. Is natuurlijk te begrijpen :-p.

Gelukkig was de huiseigenaar het met ons eens. Zij was alles behalve kakkineus en woonde dertig jaar met veel plezier in Laren, maar zonder een stap in het centrum te zetten. Vanwege uhm ja, die sfeer daar. Het kan dus in principe wel. Het huis was ook prachtig met een schattig voortuintje en fijne achtertuin waar je door de bebossing veel privacy had. Maja, ik woon liever niet op een plek waar ik me niet helemaal welkom voel of alleen pas tel als ik er zus of zo uitzie en een dikke auto of boot heb. Wij zijn daar ook veel te hippie voor (of klinkt dit nu ook kak? :-p). Laren viel in ieder geval af.

Het derde huis waar we een sprankeling bij voelden was in Huizen. In Huizen hadden we inmiddels al vier huizen bekeken en de vijfde viel het meest in de smaak. Het kwam misschien doordat je in de woonkamer uitzicht had op een groen park. En er ook in dit huis van die karakteristieke openslaande deuren naar de tuin leiden. Ook was de keuken, eentje om op verliefd te worden en zag ik me daar al staan kokkerellen, terwijl een vriendin met een glas wijn in haar hand, gezellig tegen me aanpraat. Mijn vriend en ik zaten ook helemaal te bedenken wat we allemaal anders zouden doen. Er moet voor dit huis namelijk wel het een en ander verbouwd worden. Noem een deur voor de trap naar de zolder, zodat de deur op de zolder er uit kan en je een grotere kamer overhoud. Na de bezichtiging liepen we even een rondje door het parkje. De buurt was rustig omdat iedereen op schoolvakantie was. Dat zou anders zijn als de basisschool die naast het huis stond weer zou beginnen. Wat we ook een minpunt vinden is dat Huizen geen station heeft en daarom moeilijk te bereiken is voor vrienden zonder auto, en ook als je er zelf op uit wilt moet je het hebben van een busverbinding. Ook miste ik iets van een stadskern. We hebben wel lekker gegeten bij Cornelisz op het Nautisch Kwartier, maar ook dat heb je na één keer wel gezien en had als ik eerlijk ben, ook een groot Gooi gehalte. Alleen die naam al, hihi.

Onze nieuwe pijlen zijn nu gericht op Amersfoort. Daar gaan we aanstaande vrijdag kijken. Ik ken Amersfoort al een beetje en ik vind het sowieso een mooi en fijn stadje. Ook wonen in de buurt van Amersfoort een aantal familieleden van mij. En is de verbinding naar de steden piekfijn geregeld. Het is wel een grote stap Amsterdam – Amersfoort, maar misschien wel minder rigoureus dan Amsterdam – Huizen. We houden jullie in ieder geval op de hoogte van de ontwikkelingen en ondertussen hangen wij lekker de toerist uit in de vele plaatjes die we aandoen, zoals hier op de Zaanse Schans.