Voordat ik moeder werd dacht ik vaak te weten hoe je met kleine kinderen moest omgaan.
Ik weet het, het verdient geen schoonheidsprijs, maar ik geef toe dat ik vooroordelen had. Ik dacht het vaak zelfs beter te weten dan de ouders in kwestie. Ik was daar niet de enige eikel in, want ik hoor vaak zat om me heen hoe mensen zonder kinderen over mensen met jonge kinderen denken. Nu laat ik ze lekker lullen en denk ik geniepig ‘jouw tijd komt nog wel’. Ook niet heel netjes, maar je kunt er gewoon geen idee van hebben als je het zelf niet meemaakt.

Daarom een rijtje met dingen die ik verkeerd dacht:

• Waarom heeft dat kind een snotneus? Zien die ouders dat niet ofzo? Eerder kon ik niet begrijpen dat ik weleens ‘vieze’ kinderen zag. De waarheid is dat ouders dat heus wel zien, maar in een regelrechte fight belanden als ze die snotneus proberen schoon te vegen. En daar heb je als ouder niet altijd zin in. Datzelfde geldt voor vieze handjes en een vies bekkie na het eten. Het wordt niet altijd gepikt als je dat probeert weg te vegen. En natuurlijk ben jij de ouder, maar je hoeft er ook geen strijd van te maken. En zo erg is het nou ook weer niet.
  Dus dat.
  
• Jezus, wat krijst dat kind in de supermarkt. Waarom troost die ouder zijn kind niet? Omdat die ouder in de rij van de kassa staat en weet dat het op dat moment onmogelijk is om het kind uitgebreid uit de wagen te halen, af te rekenen, boodschappen in te laden en weg te gaan. Het enige wat die ouder kan doen is zo snel mogelijk de spullen in laden, en dáárna connecten. Soms moet je gewoon uit een bepaalde omgeving zijn en heeft troosten in die omgeving geen zin. Dus mensen zonder kinderen, stoor je niet zo en heb eerder medelijden, die ouder vind het ook niet fijn en doet zijn of haar best.
• Lekker burgerlijk, elke avond op de bank hangen. Saai! Nee hoor, dat is heerlijk als je gesloopt bent. Je bent niet burgerlijk geworden. Het ouderschap is juist super levendig, divers en verassend. Maar je word er logischerwijs wel moe van. Dus daarom hangen we op die bank en kijken we met 1 oog open naar wat Netflix ons te bieden heeft.
• Lekker burgerlijk, ouders die naar Duitsland op vakantie gaan. Hoezo? Wil je dan dat we jouw vliegreis verstoren met onze lieve baby die niet kan slapen? Vinden we dat zelf chill? Nee. Wij zijn al blij als we überhaupt op vakantie zijn.
• Wat een oorverdovend geluid. Waarom doen ze niets met die huilende baby? Het kan zijn dat je kind honger heeft, je het wil borstvoeding in openbaar, omdat dat eerder altijd lukte, maar opeens niet meer lukt, omdat je kind groter geworden is en daarom makkelijker is afgeleid. Dan is het lastig borstvoeden. Ook dan gaan ouders naar hun eigen vertrouwde plek, zoals de achterbank van de auto of hun huis. Daarom zie je soms ouders achter de kinderwagen lopen met daarin een huilend of beter gezegd, krijsend kind. Dat is niets ergs. Wel vervelend.
• Je kunt toch gewoon kolven? Nee, dat is ook een vak apart en vereist veel inspanning. Bij de ene lukt dat heel goed en bij de ander niet. Je moet daar niet te simpel over denken, want dat is het niet.
• Heb je dan nooit meer tijd voor jezelf? In het begin niet nee, later steeds meer, maar weet ook dat het niet erg is, want je hebt een kind gekregen waar je zielsveel van houdt. Vrijheid krijgt ook een andere betekenis. Je leven is niet meer zoals daarvoor. Daar word vaak negatief over gedaan, maar het is geweldig om een moeder of vader te worden en te zijn. Ik vind het supermooi en word zo vrolijk van mijn dochter. Ik vind het geweldig om zoveel liefde te voelen, te delen en de saamhorigheid van een gezin te voelen. Ik vind het leven 10 keer mooier geworden en daarvoor was het ook al zeer de moeite waard. Moet je nágaan!

Zo dat waren een paar vooroordelen die ik even de wereld uit wilde helpen.

Weet dat alles wat je denkt over een ander je eigen twijfels en gedachten zijn. Moeders die een heel stappenplan hebben om hun kind in slaap te krijgen? Het is blijkbaar nodig. Moeders die je vertellen dat je niet te dicht bij moet komen, want dat vindt de baby in kwestie eng? Just listen…Laten we niet te lichtzinnig over het ouderschap denken. Van een afstandje lijkt alles anders, maar het zit vaak ook anders in elkaar dan je denkt.

Ik heb me in ieder geval wel een paar keer achter de oren gekrabd en ben een stuk wijzer geworden sinds ik moeder ben. 🙂 #alzegikhetzelf