Je gelooft dit niet. Dit klinkt te apart voor woorden, maar het is het echt. Een chocoladecake gemaakt van bruine bonen! Vroeger zei ik altijd standaard op de vraag waar houd je niet van?, bruine bonen. En nog steeds zou ik niet zo snel naast de gestoomde broccoli en gegrilde aubergine een hoopje bruine bonen op mijn bord scheppen. 

Ik snap dat hele witte bonen in tomatensaus principe trouwens ook niet. Met sperziebonen, rode kidneybonen, kikkererwten, black eyed peas en zwarte bonen heb ik dan weer geen problemen. En ik vind bonen vooral lekker als ze in iets verwerkt zijn. Zoals in een wrap, in een vegaburger of in een curry.

Nu had ik een keer in een veel-voor-weinig-bui twee zakken met ongekookte bonen gekocht. Je weet wel, van die goedkope zakken met bonen die je eerst 24 uur moet weken en dan twee uur moet koken, voordat ze gaar zijn. Ze zijn goedkoop, helemaal puur, zonder toegevoegde suikers en e-nummers en daarom alleen al, de moeite waard, vond ik.

Maja, je raad het al. Dit leuke idee heeft nooit plaatsgevonden. Wanneer ga je nou een gerecht maken waarbij je de ingrediënten eerst 24 uur moet weken en dan twee uur moet voorkoken? Dan moet je wel heel fanatiek zijn!

Die zakken met bonen verdwenen dus steeds verder naar achteren in de keukenkastjes. Totdat ik ze tijdens de Konmari opruimactie eindelijk weer eens een keer tegenkwam. Gelijk deed ik ze op de stapel Wegdoen, want als ik ze nooit gebruikt heb, zou ik dat nu ook niet doen, dacht ik. Wekenlang lagen die zakken op het schoenenkastje bij de voordeur, met het plan om ze weg te doen. Maar waar laat je nou eten dat je niet gebruikt?

Je kan het niet langs de weg zetten, want een dakloze heeft ook niets aan die harde, ongekookte bonen. Weggeven? Ja oké, kan, maar dan zadel ik iemand anders op met mijn spullen en daar was Marie Kondo niet zo’n grote voorstander van. (ja, ik volgde braaf haar advies op, soms iets te). Gewoon in de prullenbak dan maar? Nee, dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Eten, wat goed is, is niet voor het afval bestemd. Dus je begrijpt, deze zakken met bonen lagen nog wekenlang bij de voordeur. Wachtend op een bestemming.

Totdat mijn vriend de knoop doorhakte en zei: we kunnen ze toch gewoon allemaal gaan weken? Ik dacht nog: ja en dan? Dan eten we de hele week bruine bonen? Maar hij gooide de twee zakken al leeg in een pan met water. Gewoon alles in een keer.

De volgende dag keken we met ongeloof naar de twee overvolle pannen op het fornuis.

De deksels pasten al bijna niet meer op de pannen en de massa bonen keken ons uitdagend aan. Dit wordt gewoon de hele maand bonen eten, zei een stem in mijn hoofd. Wat zeg ik? Het komende half jaar!

Inmiddels hebben we er al een bonencurry van gemaakt en vandaag heb ik 125 gram gebruikt voor deze chocolade cake. Vanavond staan hamburgers gemaakt van bruine bonen op het menu. En morgen waarschijnlijk weer een curry. Maar hoe gaat dit verder?

Als dit zo door gaat, verander ik dan niet straks in een bruine boon op pootjes?

Dat weet ik, noch jij, maar ik heb in ieder geval wel een lekker recept voor jullie.

Komt ie:

Verwarm de oven op 170 of 175 graden.

Pureer 125 gram bruine bonen met 1 ei, 1 el water en merg van een vanillestokje. Ik had zelf alleen vanille aroma in mijn keukenkastje staan, dus daar heb ik een scheutje van gebruikt. Dit mengsel heb ik met een stamper in een kom gepureerd.

Klop daarna 180 gram kokosbloesemsuiker (is gezonder dan witte suiker) met 125 gram grasboter of kokosboter. Voeg 4 eieren toe en blijf mengen. Ik heb dit trouwens in de blender gedaan.

Dan voeg je het bonenmengsel toe aan de blender met daar achter aan 50 gram cacaopoeder, een halve theelepel natriumcarbonaat, ook wel zuiveringszout genoemd en 1 theelepel bakpoeder. Ik heb hiervoor wijnsteenbakpoeder gebruikt. Voeg ten slotte een snufje zeezout toe en blend alles lekker door elkaar. Je kunt dit recept ook wel maken met een staafmixer, denk ik.

Giet het mengsel in een met bakpapier beklede cakevorm. En zet het 30 minuten in de voorverwarmde oven.

Prik na de dertig minuten met een vorkje in de cake. Als deze er schoon uitkomt, is de cake goed.

De cake is verrassend lekker en smaakt helemaal niet naar bruine bonen.

Ik ga maar weer eens de volgende lading bonen gaar koken.