Het fotografie museum Foam is een van mijn favoriete musea van Amsterdam, omdat het over fotografie gaat. Ik houd zelf van foto’s maken, maar ook om foto’s van professionele fotografen te zien. Bijzondere kiekjes, modefotografie, landschappen, portretten…veel vind ik interessant.

Momenteel is er in het Foam een bijzondere tentoonstelling van fotograaf Stephen Gill. Hij experimenteert veel met zijn camera. Op onderstaande foto’s zie je ‘dingen’ op de voorgrond. Dit effect komt doordat hij materialen, zoals vliegjes, stukjes gras, bloemen of andere dingen die hij gevonden heeft in de Londense wijk Hackney, in de body van zijn camera stopt. Als hij dan een foto maakt, krijgt de foto een bijzonder effect. Het toont volgens hem de sfeer in Hackney. En ik moet zeggen, ik heb door deze tentoonstelling ook een soort beeld bij die wijk gekregen. Naast deze experimentele fotografie heeft hij ook foto’s ondergedompeld in Red Bull waar hij vervolgens op ging krassen en van dat effect maakte hij weer een foto en die foto hangt in het Foam. Ook heeft hij foto’s begraven en weer opgegraven. Erg grappig wat dat met het beeld doet. De tentoonstelling ‘Best before end’ is tot 14 juli te zien

Een andere tentoonstelling die momenteel te zien is in het Foam heet Tí en gaat over de inwoners van Tí, een kleine nederzetting gelegen in de Asmat (het voormalige Nederlands Nieuw-Guinea). Dit is een gebied wat bestaat uit een mangrove-moeras. De beeldend kunstenaar Roy Villevoye en fotograaf Koos Breukel kwamen na drie dagen stroomopwaarts varen, in zo’n klein bootje, genaamd een motor prauw, in Tí terecht. De inwoners van dit plaatsje leven volkomen geïsoleerd van de buitenwereld. Van generatie tot generatie leeft hier nog steeds een groep mensen in het regenwoud. Ik vond de tentoonstelling op de een of andere manier heftig. Dit had te maken met de blikken in de ogen van deze mensen. Eigenlijk had ik een heel erg verhaal verwacht na het zien van deze foto’s, maar de kunstenaars lieten achtergrondinformatie achterwege. De mensen op de foto staan er namelijk  verschrikt, angstig, verward en boos op. Waarschijnlijk, omdat zij totaal geïsoleerd leven en nog nooit een blanke, laat staan een fotograaf hebben gezien. Toch ben ik benieuwd of dat de enige reden is waarom zij zo uit hun ogen kijken. Wie zal het zeggen?

De tentoonstelling Tï is tot 19 juni in het Foam te zien. Voor meer informatie over andere tentoonstellingen, prijzen en openingstijden check www.foam.org.

Liefs,
Ongevera