Culturele dingen doen in Gent
Dag drie in Gent belooft wat. Voor het eerst had ik de zin en puf om iets cultureels verantwoord te gaan doen. Natuurlijk afgewisseld met een shoppauze ;-). Elke dag belandde ik bijvoorbeeld wel om half zes nog even in de Zara. In je eentje moet je toch ook een beetje de tijd nuttig doden!
Maar de dag begint volgens plan met een bezoek aan kasteel Gravensteen. Dit kasteel ligt in het centrum en is dus dus makkelijk te bereiken. In het kasteel kreeg ik een videotour set. Het ‘kasteelverhaal’ werd in deze video’s op een makkelijke, vermakelijke manier verteld. In elke kasteelkamer ging ik even zitten om naar het volgende hoofdstuk te kijken.
Buiten was het gewoon winters weer, maar dat mocht de griezelige pret niet drukken. In het kasteel heb ik namelijk enge dingen gezien zoals een martelkamer, een kerker en een guillotine, waarvan het mes vroeger echt is gebruikt. Ook lagen vitrages vol met echt gebruikte bijlen, messen, dwangbuizen, duimschroeven, halskettingen en kon je een pijnbank bewonderen.
Ik vond het maar bizar, naar en brrrrrr! Vroeger werden zo snel mensen vermoord en gemarteld alsof ze geen gevoel hadden. Gelukkig is die tijd hier nu voorbij.
Selfie in de traptoren. #altijdblijvenlachen
Bovenop het kasteel genoot ik in de regen van een prachtig uitzicht over Gent. Daar heb ik even een paar foto’s gemaakt en ging vervolgens weer gauw naar binnen.
Na mijn avontuur in het kasteel ging ik wat eten. Het lunchcafé Barista beviel op dag 1 zo goed, dus ging ik daar weer heen. Het zit hier links van de brug naast het café waar de letters Leonidas op staan.Hier is het. Ze hebben lekkere salades, broodjes, soepen en quiches. Aanradertje dus.
Ik kwam op het idee om na de lunch naar het Designmuseum te gaan. Dit museum was ook op loopafstand, dus ideaal!
Er was een tentoonstelling over het thema licht. Je kon dus veel lampen en lichtinstallaties verwachten.
Dit vond ik wel een lief kunstproject.
Verder zag ik deze wereldkaart. Mooie kleurtjes. Fotowaardig.
En wat aparte stoelen. Die bronzen vind ik wel mooi.
Er was ook een soort felverlichte kubus waarin je kon lopen. Elk deel van de kubus had een andere felle kleur. Ideaal voor een fotoshoot! Was de kust veilig? Ja, er was niemand dus ik ging even los (ghihi).
Het was trouwens niet heel prettig voor je ogen!
Na het museumbezoek wilde ik nog niet terug naar ‘huis’. Donderdag was mijn laatste dag in Gent en ik wilde er nog volop van genieten. Tegenover het museum zat een gezellig knus theehuisje. Het zag er superdruk uit en er was geen alleenstaande reiziger, zoals ik te bekennen. Hmmm…zou het iets zijn?
Na even twijfelen dacht ik: fok it, ik wil thee en deed resoluut de deur van het café open. Eenmaal binnen zag ik een heel schattig klein tafeltje in de hoek, naast de vitrine met taartjes. Dat werd mijn plek! Toen de serveerster na het geven van de kaart in het Vlaams vertelde over welke taartjes zij allemaal hadden, was ik verkocht. Ik ging om 16:30 voor thee en taart. Alleen al omdat de serveerster het woord taartjes zo schattig uitsprak.
Ja, wat doe je dan als het vijf uur is en de boel gaat sluiten en je hebt na die taart nog lang geen honger? Nu al naar een kroeg? Weer iets anders geschikts zoeken? Mwahh, dat leek me niet zo. Opeens kwam het besef dat de Zara nog open was. Dus ik belandde tussen 17:00 en 18:00 opnieuw in de winkelstraten van Gent en kocht een hele leuke ochtendjas bij de Hunkemöller. (bij de Zara kon ik tegen mijn verwachting in echt niets vinden).
Na deze vondst streek ik neer met een thee bij de Starbucks. Bijkomen van de dag, een paar bladzijdes lezen in Schrijven Kreng! en eindelijk weer whatsappen met vriendinnen (mijn mb’s waren op, dus ik moest het van de WIFI hebben). Toen ik om kwart voor zeven op de klok keek, bedacht ik me dat het een goede tijd was om te gaan eten. Na het eten wilde ik namelijk om 19:45 naar de film. Zo had ik precies een uur.
Omdat het regende deed ik niet veel moeite om een restaurant uit te zoeken, dus ik nam het eerste wat me aansprak op de Korenmarkt. Prima, simpel eten. Kip met patat en sla en een lekker Belgisch biertje met limoensmaak. Ik vond het trouwens wederom geen issue om alleen uit eten te gaan. Ik vond het wel heerlijk die rust van het niet hoeven praten!
Na het eten ging ik naar de film Foxcatcher. Een goede film, goed gespeeld, maar een naar verhaal. Dat het waargebeurd is, hielp ook niet mee. Ik kreeg er echt een droevig gevoel van, dus wat dat betreft had ik beter naar een Disney film kunnen kijken.
De volgende dag pakte ik al mijn spullen in en maakte ik nog deze picca van alle leuke shoppingbags. Toch een aanwinst! Met een goed gevoel stapte ik weer op de trein naar Amsterdam om ’s avonds mijn lieve vriend eindelijk weer te zien! Jeeh!