Ik zeg het niet gauw, dat een strand in de buurt komt van de perfectie die op Curaçao te vinden is. Na alle reizen die ik na mijn 18de heb gedaan, was er geen één land die de stranden van Curaçao qua schoonheid overtreft. Maar nu heus, heb ik er toch een gevonden die heul dicht in de buurt komt.

En dat in Europa!

Europa.

Twee uurtjes vliegen om precies te zijn.

 Dit strand, Santa Giulia, ligt vlakbij Porto-Vecchio. Maar, er zitten ook fotootjes tussen van het Rondinara strand.

Onthoud deze twee namen goed en noteer ze op je travellist. Zelf had ik ook een lijstje gemaakt van een aantal tropische stranden van Corsica, maar we hebben alleen deze twee bezocht, omdat deze al mooi genoeg waren.

We zijn in de week dat we hier waren, ook maar twee keer er op uit geweest. Want, zeg nou zelf zo’n uitzicht is toch zonde om te verlaten? Heaven is already in front of you.

Ik heb er daarom ook keihard geprobeerd van te genieten en dat is gelukt. De laatste dag van de vakantie waren mijn vriend en ik daarom ook best wat sipjes toen we het laatste potje beachball in het water speelden. We waren beiden een beetje kortaf en stil en miste de plek al toen we nog met onze voeten in het water stonden. Wetende, dat we de volgende dag weer in het vliegtuig terug zaten. Snik…

Ken je dat gevoel? Dat je niet wil dat iets over is? Ik ken het maar al te goed!

Gelukkig heb ik daar wel wat op bedacht, want eindes in het leven komen nou eenmaal heel vaak voor. Sterker nog, elk moment is weer compleet nieuw en daarom interessant. Toch is het wel fijn om afscheid te nemen van mooie ervaringen. Daarom bereid ik me nu iets vaker voor op een einde dat er aan komt, door bijvoorbeeld een afscheidsrondje te lopen langs alle fijne plekken waar je geweest bent. Denk aan de accommodatie waar je sliep, het zwembad of de zee waar je in gezwommen hebt, het fijne bed waarin je hebt geslapen, het straatje waar je die week dagelijks door heen liep. Als je dat doet sluit je het echt even af, haal je leuke herinneringen op en ben je weer klaar voor een volgende ervaring. Zo ging ik na de eerste week in de bergen, op de laatste dag, een rondje lopen over het prachtige appartementencomplex waar we zaten, rook ik voor het laatst de bloemen die daar groeien en nam ik de omgeving en het mooie zwembad waar ik met veel plezier in gespatterd heb, even goed in me op.

Daarna stapte ik tevreden de auto in en brak de tweede week van de vakantie aan. Hello new adventure!

En de tweede week was dus bij dit strand, waar je trouwens net als op Curaçao heel fijn kunt snorkelen.
Oké, de onderwaterwezens zijn misschien ietsje minder kleurrijk, maar toch, je vind hier zee-egels, scholen en vissen van 30 centimeter lang. En hier en daar toch een visje met een bijzondere kleur. Geen Nemo natuurlijk, maar wel bijna net zo mooi. Als je dus van snorkelen houdt, kan ik je zeer aanbevelen om die charmante snorkelset mee te nemen!

Ohja en wat je hier trouwens ook treft zijn: vleesetende vlinders! Hé, gatsie, hoor ik je al zeggen. Ja, dat dacht ik ook toen ik het zag.

Zo’n mooi, vreugdevol beestje op zo’n vies stuk aangevreten vlees. Toch hield het ons er niet van om een foto van te maken. Want, zeg nou zelf, hoe vaak zie je nou een vleesetende vlinder?

Corsica has it all! 😉