De Koneswaram Tempel
We gaan weer terug naar Sri Lanka, want daar ben ik nog lang niet over uit geschreven. We zijn nu in Trincomalee en we hebben hierna nog vier bestemmingen te gaan! Blijf dus als je het leuk vindt, vooral lezen en kijken voor meer reisinspiratie.
Ondanks dat ik van het uitje waar ik nu over schrijf niet mooi beeldmateriaal heb, wil ik er toch over schrijven. Deze tempel is namelijk het bezoeken waard en vond ik ook een van de hoogtepunten van Sri Lanka, omdat je hier goed de cultuur en de lokale bevolking van dichtbij kan meemaken.
We hebben het over een bezoek aan de Koneswaram Tempel. Dit is een Hindu tempel, die gebouwd is op een mooie locatie. Namelijk op een soort rotsformatie aan de kust. Hierdoor is niet alleen de tempel interessant, maar ook het waanzinnige uitzicht op de ocean.
Omdat deze plek heilig is, mag je hier geen foto’s of video’s maken. Jammer, want juist die tempel is een genot voor het oog, vanwege haar kleurrijke karakter en de vele afgebeelde figuren uit het Hindoeïsme. Het is wel begrijpelijk, want de lokale bevolking wil zo hun rust en stilte kunnen bewaren tijdens het bidden. Op internet zijn er natuurlijk wel foto’s te vinden, dus als je wilt zien hoe het eruit ziet. Klik dan hier.
Wij gingen er met de TukTuk heen en werden gedropt bij een lokale markt. Het startpunt van de weg naar de tempel. Om me heen zag ik alleen maar hindu’s in het wit gekleed, vrouwen met lange haren en kinderen die allemaal naar de tempel gingen. Ik was compleet in een andere wereld en vond het beister interessant.
Voor de traptreden van de tempel moesten we onze schoenen uitdoen. Een mannetje bewaakte voor een paar roepies onze sandalen en slippers. Op blote voeten liepen we verder. En dat was heet! Gelukkig waren hier en daar wat matjes over de grond verspeid, zodat je het gloeihete zand af en toe kon ontwijken.
Voor de tempel stond een enorm lichtblauw Shiva beeld. Het leek door al die verschillende kleuren en weelderige verhoudingen een beetje op een grote pop. Het beeld zag er in ieder geval heel anders uit dan hoe in Europa heilige beelden afgebeeld zijn. Ik houd wel van die levendige kleuren. Het geeft me wel een vrolijk gevoel.
Binnen de tempel was het niet anders. Overal zag je van de grond tot aan het dak sierlijk houtsnijwerk, kleurrijke figuren uit het Hindoeïsme, en mensen zittend of staand goden aanbidden. Soms Shiva dan weer de olifant Ganesha. Ik vond het zo bijzonder om te zien dat voor hun een olifantenbeeld heilig is. Het gaat natuurlijk ook om het verhaal achter het beeld, maar het blijft bijzonder om die devotie daadwerkelijk te zien.
Op een gegeven moment hoorde ik telkens gegiechel achter me. Ik liep verder van de ene naar de andere muurschildering en hoorde opnieuw geschuifel en gegrinnik achter me. Totdat ik tegen mijn vriend grapte: volgens mij word ik achtervolgd. Ik draaide me om en grote bruine ogen keken me vol bewondering aan. Vier schattige schoolmeisjes, stonden in een rij voor me en vroegen me het hemd van het lijf. Wie ben je? Hoe heet je? Waar woon je? Hoe oud ben je? Wat doe je voor werk? vroegen ze. Ik beantwoordde al hun vragen en werd zelf ook nieuwsgierig. Zij waren rond de 12 jaar en bezochten de tempel vanuit school. Dat kon je ook zien aan hun uniformen. Na deze verrassende ontmoeting namen we afscheid en liep ik een beetje beduusd en vol nieuwe energie verder door de tempel.
Buiten in de tempel kon je via een trap naar een mooi uitzichtpunt. Het schijnt dat je hier in het juiste seizoen (oktober tot april) walvissen kunt zien. Wij zagen ze niet, maar genoten desondanks van een mooi uitzicht en dat deden we gezellig samen met de lokale bevolking.
Een paar meter verderop kwam ik een muur tegen, waarop uitgelegd stond wat mediatie is. Ik zag hier wat meer mensen foto’s maken dus ik maakte met mijn iPhone ook een paar snapshots van deze teksten.
Ik vond het mooi om te zien dat mediteren zowel in de hindoeïstische cultuur als in de boeddhistische cultuur een manier van leven is. Ik heb ook het idee dat veel Singalezen mindful of noem het, warmhartig leven. De sfeer in het land is gemoedelijk, mensen zijn vriendelijk er wordt niet geschreeuwd op straat en je wordt met respect behandeld. Ik vond het heel fijn daar.
Nadat we de tempel verlieten struinden we over de lokale markt. Een lokale markt bezoeken stond op mijn whishlist, dus ik was blij dat op deze plek een markt bleek te zijn. Ik kocht er gesuikerde sesamballetjes en een glas drinken.
Zij maakte met bronwater, ijsklontjes en ranja een glas juice, zoals ze een zoet drankje daar noemen. Ze deed er ook een schepje van die pot met die rode deksel in. Toen ik vroeg wat het was zei ze: medicine.
Het leken een beetje op gedroogde passievrucht zaadjes. Afijn, ik denk dat het medicine echt heeft geholpen, want ik werd niet ziek van die ijsblokjes die in het glas dreven. Die zouden zomaar met lokaal water gemaakt kunnen zijn.
Maar of het nou lekker was? Niet echt, zoals je op de foto ziet, haha. (ik had geen betere). Een paar slokken, waren best te doen, maar zoals je ziet was het een flink glas vol. Ik vond het vooral heel erg zoet. Het smaakte als een vloeibare suikerspin met tien extra scheppen suiker. Mijn vriend hoefde geen slokje van mij dus dronk ik die unit maar zelf in een keer leeg. Toch weer een ervaring rijker!
En daarmee eindigt eigenlijk het dagje naar de Koneswaram tempel en de lokale markt. De rest van de dag bestond weer uit lezen, zwemmen, zonnen en dineren op het strand.
What a life.