Must see: The butler
Donderdagavond heb ik de film The Butler gezien in filmhuis Kriterion. De film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, vertelt het verhaal van de Amerikaanse geschiedenis door de ogen van Cecile Gaines.
Gaines werkte als kindslaaf op de katoenplantages, maar mocht na een vreselijke ervaring op het land, binnen werken als butler. Na veel verschillende ervaringen als bediende wordt hij de butler van het Witte Huis.
Het verhaal speelt zich af in de tijd dat er geen gelijke rechten waren tussen zwarten en blanken in Amerika. De film laat heel goed zien hoe erg die rassenkwestie rond 1960 was. En hoe ongelijk, onrechtvaardig de wereld er toen uit zag. Zelfs na de Tweede Wereld Oorlog was er in Amerika nog zo veel haat, discriminatie en ongelijkheid (niet dat het Nu helemaal over is).
Met ongeloof heb ik de film bekeken. Ik kan het niet bevatten hoe mensen elkaar, zo kunnen haten. Zelf kan ik daar heel verdrietig en boos om worden, maar ben ik tegelijkertijd ook heel erg dankbaar voor de wereld waarin wij nu leven. Ook al is het op sommige plekken van de wereld nog steeds een hel.
Een paar scenes maakte op mij diepe indruk. Terwijl Butler Cecile Gaines elke dag zijn werk goed doet in het Witte Huis, heeft zijn zoon zich aangesloten bij de Freedom Riders en andere groeperingen om te strijden voor gelijkheid. De weerstand die zij ervaren van haatdragende blanken is keihard. Hun moed om door te blijven protesteren voor vrijheid vind ik ongelofelijk dapper. Zo besluiten zij in een koffiezaak niets aan te trekken van de verdeeldheid tussen blanken en zwarten en bestellen zij al zittend aan de bar koffie. Dat was in die tijd verboden en werd zeker niet in dank afgenomen. De hele dag werden zij vernederd, uitgescholden en gediscrimineerd. Maar niets liet hen weerhouden. Geïnspireerd op de geweldloze protestacties van Ghandi, toonden zij geen verzet en bleven aan de bar zitten om gelijke rechten af te dwingen.
Later, die avond is het extreemrechtse volk op de hoogte van de actie en stort met veel geweld de coffeeshop binnen. Daar worden de ze massaal vernederd, uitgescholden in hun gezichten gespuugd en in elkaar geslagen. Werkelijk weergaloos om te zien. Het enige wat zij deden was aan de bar zitten net als iedereen. En wie werd er in die tijd in de cel gezet?
Zij natuurlijk, diegene die streden voor gelijkheid.
Die scene was zo bijzonder en hard. Ik heb diep respect voor mensen die zo in hun eigen kracht blijven en in vrede geloven, ondanks dat de hele wereld hen uitkotst. Wat een angst moeten zij gevoeld hebben. Zelf kan ik het helemaal niet voorstellen hoe het is om te strijden voor gelijkheid, waarbij je het risico loopt om in elkaar geslagen of vermoord te worden. Ik bewonder die mensen die hun leven hiervoor hebben gegeven. Ook President Obama schoot vol bij het zien van de film.
Naast een aantal indrukwekkende, historische scenes, is het ook gewoon een hele leuke film met humor en geweldige acteurs. De cast bestaat uit de volgende sterren: Forest Whitaker, Oprah Winfrey, Jane Fonda, John Cusack, Robin Williams, Alan Rickman, James Marsden, Liev Schreiber, Lenny Kravitz, Mariah Carey en Vanessa Redgrave. Oprah Winfrey speelt trouwens ijzersterk.
De film was te zien tijdens de Amsterdam Film Week, maar draait vanaf 5 december in Pathé.