Lekker samen offline
Het was vrijdagavond. Het einde van de werkweek. De dag dat het weekend zou beginnen. Mijn vriend Bas vraagt of we uiteten gaan bij Michel Inn in Oost. Ik zeg volmondig ja. En stel dan uit het niets voor om de telefoons thuis te laten.
Gisteravond gingen we weer de deur uit om een theetje te drinken in de buurt. Again, geen telefoons mee. Lees gauw verder, want het effect is amazing!
Die vrijdagavond hebben we een hele leuke avond gehad bij Michel Inn. Je kunt daar allemaal kleine, culinaire hoogstandjes bestellen van ongeveer €8,00 per stuk. Tijdens het gezellig samenzijn, betrapte ik mezelf meerdere keren op het willen pakken van mijn telefoon. Bas kreeg bijvoorbeeld de wijnkaart in handen en zat er een tijdje aandachtig naar te kijken. Ik dacht: perfect moment om even op mijn telefoon te kijken. Maar, omdat ik mijn digitale stoorzender braaf thuis had gelaten, was daar geen gelegenheid voor. In plaats van dat ik op mijn telefoon keek, vroeg ik: staan er lekkere wijnen op de kaart? Ik stond er zelf verbaasd van hoeveel effect dit had op de kwaliteit van onze gesprekken. Normaal gesproken zou ik op mijn telefoon kijken en nu vroeg ik echt geïnteresseerd of er lekkere wijnen op de kaart staan? Ik gaf mijn vriend automatisch meer aandacht en ik was zelf meer in het hier en nu. Ook toen mijn vriend naar de wc ging, kon ik niks anders doen dan om mij heen kijken. En was dat naar? Nee, echt helemaal niet! Ik vond het heerlijk om eens goed rond te kijken in het restaurant. Welke mensen zijn er nog meer? Wat een grappig interieur! Wat een lieve mensen werken hier!
Basje kwam terug en opnieuw had hij mijn toegewijde aandacht. Fabulous!
Gister was het effect ook enorm, toen we na het avondeten een theetje dronken in de Walter Woodbury Bar. Uren hebben we gekletst, om ons heen gekeken, genoten van het gave interieur en al die verschillende mensen die er waren. Een paar keer had ik de neiging om mijn telefoon te pakken om mijn verhaal te verduidelijken. We hadden het over de inrichting van ons huis en of we iets nieuws aan de muur gaan hangen. Ik miste heel even mijn telefoon omdat ik wat Pinterest plaatjes wilde laten zien. In plaats van dat ik het liet zien, probeerde ik het uit te leggen en toen we eenmaal thuis waren liet ik het zien. Prima toch? Waarom moeten we tegenwoordig alles gelijk in één keer opzoeken, laten zien en dus weten? Ik vond dit eigenlijk een veel relaxter manier van communiceren.
Tijdens het afrekenen van de drankjes liep ik gezellig mee naar de bar. Soms blijf ik zitten en wacht ik tot diegene klaar is met afrekenen en gaan we samen de deur uit. Dit had wel iets leuks. Bovendien maakten we hierdoor nog gezellig een praatje met de barvrouw. En zag ik pas goed hoe mooi die bar er eigenlijk uit zag van dichtbij.
Sowieso is s’ avonds ergens wat drinken met je vriend is een aanrader. Als je thuis bent, ben je gauw geneigd om je eigen ding te doen of weer samen een serie te kijken. Praten, dingen bespreken komt er dan niet echt van. Of ja; even snel, tussendoor. Samen ergens wat drinken is nog leuker als je de telefoons thuis laat. Gister hebben we echt over van alles gepraat en kwam mijn vriend met allerlei goede feedback voor mijn blog, die ik anders niet gehoord had.
Ik wil deze non-digitale trend echt voorzetten. Het lijkt me ook fijn om een keer met vriendinnen af te spreken zonder telefoons. Ik realiseer me echt, dat we met zijn allen door zo’n klein apparaatje echt geleefd worden en veel minder in het moment zijn. Hopelijk gaan steeds meer mensen dit doen, zodat alles weer meer aandacht krijgt.
Ardina Vlaming
augustus 13th, 2014
Dat is fantastisch om te horen, het levert zoveel meer op. En je wordt er zo rustig van en je meer tijd over om te genieten. Super Vera!
Nico Vlaming
augustus 14th, 2014
Tof. Goed idee en met name goed dat je het dan ook doet!