Het maffe van Sri Lanka
Zoals je misschien wel eens eerder gelezen hebt, was ik vorig jaar samen met mijn vriend een maand lang op reis in Sri Lanka. Dat was vorig jaar juli. Alweer bijna een eeuwigheid geleden. Snik.
Al die stukjes daarover vind je in de homebar onder Travel -> Reizen -> Sri Lanka, mocht je er ook heen gaan en op zoek zijn naar wat tips.
Afijn, wat ik nog niet beschreven heb zijn alle ditjes en datjes die ik best wel raar en maf vond van dit land. En dat willen we natuurlijk ook weten. Nietwaar?
Vandaag komt daar dus verandering in, want er zijn toch best wel een aantal dingen die ik vreemd en soms bizar vond tijdens onze reis in het oude Ceylon. Dus daar gaan we:
Het maffe van Sri Lanka
=
- Dat er heel erg wordt ingespeeld op de Westerse toerist. Vele menukaarten zijn aangepast aan een westers dieet, je hoort in sommige restaurants populaire Top 40 muziek uit de speakers klinken en sommige taxi-chauffeurs zetten de radiozender automatisch op een Amerikaanse zender wanneer je de auto in stapt. Dat soort dingetjes vond ik raar. Ik kom juist naar Sri Lanka om de cultuur van dat land te ervaren. Niet om wat ik al ken opnieuw te beleven. But, yeah.
- Dat er geen goed afvalverwerkingssysteem is in het land en de regering daar te weinig aan doet. Er wordt helaas afval gedumpt in rivieren of het wordt in de fik gestoken, waardoor er ongezonde dampen ontstaan die ingeademd worden. Ik vond het raar om te zien dat de mensen blijkbaar niet op een andere manier hun afval kwijt kunnen. Zonde van het milieu!
- De fruitoffers bij heilige beelden van Boeddha. Ik snap het en het is een mooi ritueel, maar ik vind het wel een beetje gek om vers fruit bij een stenen beeld te leggen. Dan kun je het beter opeten toch?
- Scheuren met de TukTuk. Ik vond het altijd een spannend en ook een leuk avontuur om met de TukTuk te reizen, want men wat ging dat snel! Soms leek het alsof je in een achtbaan zat! Ik had echter geen zin in bang zijn dus stapte ik elke keer vol vertrouwen de Tuktuk in, maar veilig is het zeker niet. Sowieso is het verkeer daar compleet anders en gebeuren er vast en zeker veel verkeersongelukken, maar één ding is een regel: als je toetert, moet je direct aan de kant gaan, want dan komt de TukTuk eraan!
- Dat stadjes er hetzelfde uitzien. Het viel me op dat sommige plaatsen nogal veel op elkaar lijken. Dan denk je naar een andere stad te gaan, en ziet de winkel of hoofdstraat er hetzelfde uit als de vorige plek waar je geweest bent. Met dezelfde opstelling van winkels en daardoor hetzelfde straatbeeld. (de omliggende omgeving is wel divers)
- Dat er soms tijdens een taxi-rit gestopt wordt bij een beeld van Ganesha om te bidden voor een veilige rit. Wel mooi natuurlijk dat hier tijd en aandacht aan wordt geschonken, maar ik kon soms alleen maar denken ‘leuk dat bidden, als JIJ maar veilig rijdt!’.
- Dat je een bord met gekruide cashewnoten kunt bestellen. Als bijgerecht. Lekker!
- Dat sommige huizen en gebouwen bestaan uit bij elkaar geraapte golfplaten. Dit heeft natuurlijk alles met geldgebrek te maken, maar je vraagt je dan af wat er gebeurt als het een keer heel hard gaat stormen…
- Dat het in juli ontiegelijk heet is in het land. Soms zelfs te warm om naar het strand te gaan. Dan kun je beter in de ochtend of aan het einde van de middag gaan zonnebaden. Maar goed, dat zeg ik met mijn gevoelige witte huidje. Hoeft niet voor iedereen te gelden.
- Een Hindoe Processie, waarbij er mensen aan vleeshaken hangen. Ook een heilig ritueel en voor de Tamils is het van waarde, maar ik als Nederlands groentje schrok ervan toen ik opeens vanuit de taxi naar buiten keek en een paar jonge jongens zag bungelen. Het duurde even voordat ik begreep wat ik zag. Brr. Ik werd er een beetje naar van en had het toen effentjes gehad met religie en cultuur enzo.
- Dat er koeien op het strand lopen. Wel weer leuk en bijzonder is dat de koe door Hindoestanen als een heilig dier wordt gezien. Deze worden dus met rust gelaten en daardoor zie je ze op de vreemdste plekken, zoals op het strand. Hoe grappig? Een koe op het strand!
- En olifanten op straat. Ook olifanten worden beschermd en daarom kan het zomaar voorkomen dat je een olifant langs de kant van de weg ziet staan omdat hij wil oversteken. Dit maakte wij mee toen we net een olifantensafari achter de rug hadden. Vjieuw, dat hadden we overleefd, dacht ik. Nu lekker terug naar het hotel! Maar even later toen we al een tijdje uit het park waren, zagen we plots een olifant langs de weg staan. Uhhh, Hello! Zouden ze daar denk je ook speciale verkeersborden voor hebben?
- Dat de campagnespeech van de vorige president vier uur lang via luidsprekers werd uitgezonden. En hoe! Schreeuwend. Boos. Opgewonden. Dreigend. Althans, zo klonk het in mijn oren. Ik kon natuurlijk niet verstaan wat hij zei en ik weet niet of die manier van praten als een vorm van enthousiasme beschouwd wordt. Dat kan natuurlijk. Maar ik vond het nogal een vreemde gewaarwording dat er uren achter elkaar ‘gesproken’ werd en dat je dat overal op straat onvrijwillig aan moest horen. Ik zat ondertussen bij het zwembad, terwijl die luidsprekers op 100 m afstand waren, terwijl het voelde als 5 meter afstand. Een paar keer ging ik naar de receptie met de vraag of alles wel oké was. En ja dat was het, verzekerde de receptionist me. Er werd gewoon campagne gemaakt voor de verkiezingen. Hmm oké dan, dacht ik. Zijn speech eindigde zelfs met een paar harde knallen en dat bleek dan vuurwerk te zijn. Tja…je moet het maar weten en inspirerend vinden. ?
- Dat er krokodillen liggen te zonnebaden bij een doodgewoon slootje. In Nederland zou een dergelijk slootje als onschuldig beschouwd worden. In Sri Lanka kun je er niet zomaar met je rubberbootje op varen, tenzij je jezelf wilt opofferen aan de krokodil! Misschien betekent dat ook iets? :-p.
- Dat er taxi’s in vele vormen en maten zijn. De ene keer reisden we van plek naar plek in iemands privéauto, dan weer hadden we een zes persoons busje voor onszelf (lekker ruim), of we belandden achter in een overdekte jeep waar we door een klein raampje naar buiten konden kijken. Het was elke keer weer een verrassing!
- Dat je net als op de Veluwe een hertje tegen kan komen. Alsof je geen centimeter verwijderd bent van home. Maf.
- Dat iedereen naar je zwaait. Oké, ergens is het ook logisch, want wij zien er heel anders uit dan zij en op sommige plaatsen hebben ze nog nooit een blank iemand gezien. Maar toch, je voelde je als een celebrity. Overal werd er naar je gezwaaid of gekeken en kreeg je een vriendelijke glimlach. Vond ik helemaal niet vervelend! Ik miste het zelfs een beetje in Nederland… 🙂 Waar blijven al die handjes?
Zo, dat waren wel de meest rare dingen die we mee hebben gemaakt tijdens de vierweekse reis door dit mooie land. Ik mis het eten nog iedere dag en die lieve, vriendelijke mensen. Ook de lifestyle is daar heel anders. Rustig, relaxt, heerlijk low back. Behalve in het verkeer dan. Dat is chaos. Ja, ik zou er best wel nog een keer heen willen. What about you?
Natalie Bruns
januari 15th, 2016
Ik dacht even rustig mijn ontbijt te kunnen nuttigen tijdens het lezen van jouw blog. Volgende keer even waarschuwen dat er mannen aan haken langs komen, oke? 😉
Herkenbaar dat je je zo kunt verbazen over andere gewoontes maar ook dingen als die krokodil langs de sloot. Je accepteert vrij snel dat het daar zo is en er niks aan gedaan wordt. En zeg nou zelf… er gebeurd toch ook niks tenzij je zelf de held uit gaat hangen. We worden hier in Nederland wel erg verwend hoor en ons ‘common sense’ gaat daardoor op een laag pitje.
Het meest hilarische wat ik ooit gezien heb was een dame in burka die ging parasailen. (Maleisië) Wat te gek dat ze zich niet liet weerhouden, maar het was gewoon echt lachwekkend om te zien dat er een groot zwart druipend gestalte achter een bootje omhoog getrokken werd. En zoals zo vaak…. natuurlijk net de camera in de hotelkamer laten liggen.